Zawód radcy prawnego uregulowany jest w ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233, tj. z późn. zm.), która określa m.in. zasady wykonywania zawodu radcy prawnego. Wykonywanie zawodu radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej. Pomoc prawna świadczona przez radcę prawnego ma na celu ochronę prawną interesów podmiotów, na których rzecz jest wykonywana. Radca prawny dokładając najwyższej staranności, korzystając ze swojej wiedzy prawniczej i doświadczenia, świadczy pomoc prawną tak, aby należycie reprezentować interes swojego klienta. Radca prawny zobowiązany jest wykonywać czynności zawodowe sumiennie oraz z należytą starannością, uwzględniając profesjonalny charakter działania.

Przy wykonywaniu zawodu, radca prawny obowiązany jest do przestrzegania zasad etyki radcy prawnego, która w swoich przepisach stanowi m.in., iż radca prawny, świadcząc klientowi pomoc prawną, postępuje lojalnie i kieruje się dobrem klienta w cel ochrony jego praw.

Istotnym z perspektywy klienta jest niewątpliwie obowiązek radcy prawnego do zachowania w tajemnicy wszystkiego, o czym dowiedział się w związku z udzielaniem pomocy prawnej. Przepisy ustawy o radcach prawnych stanowią, że obowiązek ten jest nieograniczony w czasie. Radca prawny nie może być zwolniony z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej co do faktów, o których dowiedział się udzielając pomocy prawnej lub prowadząc sprawę. Na obowiązek zachowania tajemnicy zwraca też uwagę Kodeks etyki radcy prawnego, który stanowi, że dochowanie tajemnicy zawodowej jest prawem i obowiązkiem radcy prawnego. Stanowi podstawę zaufania klienta i jest gwarancją praw i wolności.